Στην αρχή φαινόταν μια "τρελή" ιδέα. Εμείς να κάνουμε βοτανόκηπο; Αποκλείεται...!!! Ποιος θα σκάβει; Ποιος θα σκαλίζει; Ποιος θα ποτίζει; Δεν είναι αυτά για μας. Άσε που θα χάνουμε και τα διαλείμματα. Αυτό που το πας!!!
Το ξανασκεφτήκαμε. Η ιδέα ωρίμασε. Ας το προσπαθήσουμε λοιπόν. Δεν έχουμε τίποτε να χάσουμε.
Μια μέρα του Μαρτίου πήραμε φτυάρια, τσαπάκια μικρά, τσάπες, τσουγκράνες, πατόφτυαρα ... ότι βρήκαμε στη γειτονία. Τα δανειζόμασταν από τους γείτονες και αυτοί μας κοιτούσαν απορημένοι. Επιλέξαμε ένα μέρος στην αυλή του σχολείου και ... αρχίσαμε ... ΔΟΥΛΕΙΑ.
Μετά κάναμε τη διαμόρφωση του χώρου. Χωρίσαμε τα παρτέρια, κάναμε καρίκια. Επιλέξαμε τι θα φυτέψουμε. Άλλος θα φέρει φυτά, άλλος σπόρους, άλλος βότανα, τα ζαρζαβατικά, τα λαχανικά ....
Δημιουργήσαμε και το δικό μας φυτώριο.
Θέλει υπομονή ... Το ξέρουμε. Μόλις χτυπούσε το κουδούνι του διαλείμματος, τρέχαμε όλοι στο βοτανόκηπο. Ποτίζαμε, σκαλίζαμε, βγάζαμε τα αγριόχορτα. Πολύ μας άρεσε. Το διασκεδάζαμε. Ακόμη και τις Κυριακές ήμασταν εδώ.
Παρατηρούσαμε τα φυτά να μεγαλώνουν.
Καταπληκτικό!!! Το θαύμα της ζωής. Τα δικά μας φυτά. Τα δικά μας βότανα. Τα δικά μας ζαρζαβατικά ...
Κάρδαμο, λεβάντα, θυμάρι, άνηθο, λεμονοθύμαρο, βασιλικό, θρούμπι, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, ρίγανη, δυόσμο, φασκόμηλο ...
Αλλά και ντομάτες, φακές, φασόλια, φασολάκια, σιτάρι, φράουλες ....
Το μόνο που απομένει ...
η συγκομιδή των κόπων μας
Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους σας...
ΑπάντησηΔιαγραφή